Amerikaans onderzoek naar de ideale manager: een knuffelbaas werkt beter
Als leidinggevenden moeten kiezen tussen streng en medelevend, kiezen ze vaak voor het eerste. Omdat het leidt tot betere prestaties. Dénken ze. Onzin, softe managers leveren meer resultaat op.
Amerikaans onderzoekster Emma Seppala van Stanford University zegt in haar boek ‘the gapingen track’ dat het verhogen van druk niets uithaalt. Het enige wat je daarmee bereikt is meer stress en minder betrokkenheid bij het personeel. Het is een afknapper voor het personeel en een afrader voor leidinggevenden. Je bereikt meer met medeleven op de werkvloer en een ontspannen houding. Lang leve de empatische baas en hoera voor de manager die schouderklopjes geeft! Het is echter niet evident. Te vaak krijgen we het idee ingeprent dat succes te maken heeft met ijzeren discipline en messcherpe focus.
Er zit veel waarheid in het betoog van Seppala; heel veel managers slaan de richting in naar meer empathie en medeleven. De waarheid is dat er geen zwart-wit-antwoord is op de vraag welke leiderschapsstijl het beste is; welke stijl je best hanteert hangt af van de situatie. Met andere woorden is de ideale baas iemand die zo goed mogelijk kan inspelen op de veranderende omstandigheden.
